تأثیر فشردگی خاک بر متغیرهای اندازه، زی‌توده و معماری نهال کاج سیاه در شرایط گلخانه‌ای

افزایش مقاومت به نفوذ خاک با تحت تأثیر قرار دادن الگوهای اندام هوایی و زیرزمینی، سبب ایجاد اثرهای منفی بر متغیرهای رشد نهال‌های گونه‌های چوبی می‌شود. در این تحقیق،تأثیرات کوبیدگی خاک در خاکی با بافت لومی تا رسی- لومی با شرایط بهینه از نظر آب (آبیاری روزانه) در مقیاس پیوستۀ مقاومت به نفوذ بر متغیرهای ریخت‌شناسی نهال (اندازه)، رشد (زی‌توده)، تخصیص زی‌توده و معماری رشد نهال‌های گونۀ کاج سیاه در چهار تیمار کوبیدگی خاک در شرایط گلخانهبررسی شد. با افزایش مقاومت به نفوذ خاک، متغیرهای رشد شامل اندازة نهال (طول و قطر ساقه، طول برگ، طول و قطر ریشة اصلی و طول ریشة جانبی) و زی‌توده (اندام هوایی و ریشه) از نظر آماری به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند. پارامترهای رشد با افزایش کوبیدگی خاک به‌صورت رابطه‌ای غیرخطی تغییر یافتند. با افزایش مقاومت به نفوذ خاک، مقادیر مربوط به اندام‌های زیرزمینی شامل زی‌توده (ریشة اصلی و جانبی) به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند. نتایج نشان داد که افزایش تراکم خاک سبب الگوهای متفاوت تخصیص رشد در اندام هوایی و زیرزمینی (نرخ زی‌تودۀ ساقه، نرخ زی‌تودۀ برگ، نرخ زی‌تودۀ ریشه، نسبت زی‌تودۀ ریشه به اندام هوایی، طول ساقۀ خاص، طول ریشۀ خاص و نسبت زی‌تودۀ خشک ریشۀ جانبی به اصلی) و تغییرات معماری در نهال شد. به‌طور کلی، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که رشد ریشه و ارتفاع نهال کاج سیاه با هر گونه افزایش مقاومت خاک محدود می‌شود و افزایش فشردگی خاک سبب تغییرات معنی‌دار الگوهای تخصیص رشد در اندام هوایی و زیر زمینی می‌شود